Czerwiec 2021 roku to definitywny termin wejścia w życie Dyrektywy UE 2019/904 dotyczącej „Redukcji wpływu niektórych tworzyw sztucznych na środowisko”. Jej fragment stanowi o tym, że: „Ograniczenia wprowadzone niniejszą dyrektywą powinny również obejmować produkty wykonane z oksydegradowalnego tworzywa sztucznego, ponieważ ten rodzaj tworzywa sztucznego nie ulega prawidłowej biodegradacji, a tym samym
przyczynia się do zanieczyszczenia środowiska mikroplastikami, nie podlega kompostowaniu, wpływa negatywnie na recykling konwencjonalnego tworzywa sztucznego i nie przynosi udowodnionych korzyści dla środowiska ”.
A jak to się „ma” do d2w?
Udowodniono, że tworzywa z dodatkami d2w są oksy-BIOdegradowalne, gdyż:
- prawidłowo ulegają biodegradacji w otwartym środowisku* mają udowodnioną korzyść dla środowiska
- nie wpływają negatywnie na recykling konwencjonalnych tworzyw sztucznych **
- nie wytwarzają mikroplastików ***
- nadają się do kompostowania ****, ale nie wytwarzają wysokiego poziomu CO2, wymaganego przez surowce w zgodności z normą EN13432
Jest różnica pomiędzy oksydegradowalnym tworzywem sztucznym (które może generować makrodrobiny i nie być biodegradowalnym) i oksy-BIOdegradowalnymi tworzywami sztucznymi (które ulegają biodegradacji i nie tworzą mikroplastików).**** Zgodnie z ISO 14855
Proces legislacyjny dotyczący niniejszej dyrektywy omija procedury prawne określone w art. 68–73 rozporządzenia REACH 1907/2006 i nie posiada dokumentacji naukowej ECHA zgodnie z załącznikiem XV. Jest on w związku z tym kontrowersyjny w zakresie zakazu stosowania oksy-BIOdegradowalnych tworzyw sztucznych.
* Potwierdzone 40-letnimi badaniami naukowymi – ostatnio w 2020 roku przez Queen Mary University London, oraz laboratorium morskie LOMIC we Francji
** https://www.biodeg.org/recycling-and-waste/
*** Europejska Agencja Chemikaliów poinformowała 30.10.18, że nie są co do tego przekonani powstają mikroplastiki
**** Zgodnie z ISO 14855
Źródło: Symphony Environmental Ltd.